Kairos (stgr. Καιρός, łac. Caerus) to grecki bożek symbolizujący sprzyjający moment do podjęcia kluczowej decyzji, który niewykorzystany przepada bezpowrotnie. Kairos jest personifikacją krytycznego, zwrotnego momentu życiowego. Przedstawiany jako uskrzydlony młodzieniec z bujną grzywką, trzymający wagę. Jego reprezentacje w sztuce, jak marmurowa płaskorzeźba z Turynu, podkreślają jego ulotny charakter i wagę decyzji, które trzeba podjąć w odpowiednim momencie.

Kairos ma dla mnie głębokie znaczenie w kontekście psychoterapii. Jest to moment, w którym pacjent doświadcza chwili wewnętrznego przełomu, otwierającej drogę do głębokiej zmiany lub uzdrowienia. Terapeuta musi być wyczulony na te momenty, aby pomóc pacjentowi w ich rozpoznaniu i wykorzystaniu. Moment, w którym pacjent zwraca się po pomoc terapeuty, jest momentem kryzysu (stgr. κρίσις - „krisis”), który dla starożytnych niekoniecznie oznaczał zbliżającą się katastrofę, a raczej moment wyboru i konieczności zmiany. Tak więc kryzys jest w swej istocie początkiem procesu terapeutycznego, wyborem drogi. Decyzja o podjęciu terapii jest więc dla mnie bardzo ściśle związana z pojęciem Kairos.

Kairos ma również odniesienie do pracy samego terapeuty. Elastyczność, uważność i umiejętność dostosowywania interwencji do aktualnych potrzeb klienta są fundamentalne dla skuteczności terapii. Terapeuta, który potrafi rozpoznać i wykorzystać te kluczowe momenty, może znacząco wspierać pacjenta w procesie zmiany i powrotu do zdrowia.